Dubbeltaken

Dubbeltaken

Mijn vrouw zegt het al veel langer, mannen kunnen geen 2 dingen tegelijk. Nu vind ik het niet erg om mijn vrouw gelijk te geven, maar jammer dat ik het ook meer en meer moet ondervinden.

stappen volgens een patroon

Op de revalidatie werken ze nu vooral op die dubbeltaken. Een paar eenvoudige oefeningen maakten duidelijk dat ik veel moeite heb om mij op 2 dingen tegelijk te concentreren. Stappen volgens een bepaald patroon is al een probleem. Ik moet mij concentreren op het stappen en op de juiste volgorde. Aftellen van 100 naar 0 en op het zelfde moment stappen met kleine hindernissen is ook weer iets waarop nog veel zal geoefend moeten worden. Telkens ik stap, stop ik met tellen en omgekeerd.

Is dat een probleem? Neen, niet echt, maar het geeft wel weer dat ik mij veel sterker moet concentreren op de meest normale dingen, zoals stappen, iets vast houden (zonder het te laten vallen), … . Dit is dan ook weer iets dat je niet ziet aan mij. Ook al doordat ik oplossingen zoek. De meest voor de hand liggende oplossing is dan ook, geen 2 dingen tegelijk doen, maar ook geen radio opzetten tijdens het autorijden, niet lezen tijdens het eten,… .

Voorheen kon ik mij ook afsluiten van andere prikkels, zodat die mij niet stoorden in mijn concentratie. Zo kon ik mij bij wijze van spreken afsluiten als ik aan het lezen was. Het gebeurde regelmatig dat als ik aan het lezen, of tv aan het kijken was, dat er mij iets gevraagd werd en ik het gewoon niet hoorde. Ik heb de indruk dat ik dat minder kan nu. Lezen terwijl er een radio of tv opstaat, of als er gepraat wordt, is voor mij niet meer mogelijk. Ik moet dan alles lezen en herlezen om nog niet te weten wat ik gelezen heb.

Maar ik laat mij niet doen. Nu het duidelijk is waar ik een probleem mee heb, kan ik ook hierop oefenen bij de kiné en de ergo. Oefening baart kunst, zo worden de dagdagelijkse dingen kunst!

Onweer

Onweer

Een plots onweer, de regen komt uit het niets en beukt in op mijn raam. Ik wil het niet, maar wat doe je eraan. Dan plots een donderslag, gevolgd door een bliksem. Het was zo mooi weer, de zon die ons verwarmde, laat ons in de steek. Gelukkig heeft diezelfde zon ons huis goed opgewarmd zodat het slechte weer ons niet kan afkoelen. Dan komt het besef, we moeten erdoor. We zullen nat worden, maar niet verzuipen, we zullen afkoelen, maar niet bevriezen. We zullen samen erdoor gaan. Voor één keer houd ik de paraplu vast, ook al is dat niet gemakkelijk met deze wind… We houden elkaar vast, samen staan we sterk, samen kunnen we hierdoor. Iets later is er een opklaring en met het onweer in onze gedachten genieten we des te meer van de zon die door de wolken probeert te stralen. Wij stralen op die momenten en eventjes is de regen, wind en bliksem vergeten. We genieten van dit moment, want we weten dat de volgende bui al klaar staat. Weldra zullen die buien verdwenen zijn, maar de kracht van ons samenzijn zal blijven. We komen sterker uit deze slechte periode.

De metafoor voor 2022 (zie ook wat een jaar deel 1)