Naakt

Naakt

Het idee om deze blog te schrijven speelt al een tijdje door mijn hoofd. Er hangt een taboe over naakt zijn, waarom eigenlijk? Een paar weken geleden las of zag ik enkele gebeurtenissen waardoor ik besliste om hier toch eens wat over te schrijven. Bij mij is naakt niet echt een taboe (zie ook 5 keer Koen deel 5), maar toch is het schrijven hierover niet gemakkelijk. Wat gaan de mensen denken … normaal niet iets waar ik wakker van lig, maar toch.

Enkele weken geleden las dat er heel wat heisa ontstaan was rond het programma blokken. In de finale van dat programma moet de kandidaat opzoek gaan naar een 8 letterwoord. Hij kan letters vrij spelen door de blokken goed te plaatsen. Ze zochten naar Italiaan, maar toen de kandidaat 5 letters vrijspeelde stond er op het bord “ANAAL” wat veel kritiek oogstte. Er keken ook kinderen naar dat programma! Ik denk dan dat het probleem bij deze mensen zelf ligt die dat woord direct aan seks relateren. Eigenlijk betekent het gewoon:  “als het te maken heeft met de anus”. Een bijsluiter voor een zetpil (suppositoire) moet voor deze mensen echt een pornoboekje zijn 😊.

Net na dat voorval op blokken zag ik op Facebook een filmpje waar een vrouw klaagt dat de dochter (15j) van een andere vrouw haar poep te bloot was. De dochter droeg inderdaad een hoog uitgesneden badpak waardoor de billen te zien waren. Haar grootste probleem was dat haar jong kind dat moest zien…

Zo kom ik aan het typische excuus: mijn kinderen mogen dat niet zien. Het is natuurlijk hun eigen keuze om te bepalen wat je kind mag zien of niet. Maar ze gaan dat nooit volledig kunnen bepalen. Kinderen hebben tegenwoordig al vroeg toegang tot internet. Laat dat nu net de plaats zijn waar je snel veel bloot kunt zien. Als kinderen enkel op het internet naakt zien, zien ze vooral mooie modellen met een lichaam waar de meesten onder ons jaloers op zijn. Maar dat is zeker geen weerspiegeling van de realiteit. We zien er niet allemaal perfect uit en ook dat mag/moet gezien worden. Kinderen gaan zich snel minderwaardig voelen als zij niet zo een lichaam hebben zoals ze zien op internet. Laat hun ook de modale mens zien, laat ze zien dat er ook hangborsten zijn, dat niet elke man een grote penis heeft enz..

Ik hoor en lees regelmatig dat de mensen tegenwoordig preutser geworden zijn, maar is dat zo? Toen ik jong was (al lang geleden dus) lagen de meeste vrouwen topless op het strand en geen haan die ernaar kraaide. Toen waren er natuurlijk nog geen smartphones, zoals nu waarbij iedereen een camera bij de hand heeft, en had je dus niet de kans om op internet terecht te komen. Dus om te antwoorden op de vraag of we tegenwoordig preutser zijn, ik denk dat dat niet zo is. Ik denk eerder dat er tegenwoordig de angst is om naakt op het internet terecht te komen. Volgens mij zou er dan ook dringend meer werk moeten gemaakt worden aan strengere straffen op iedereen die ongewenste beelden van anderen op internet zet. Een andere mogelijkheid is dat als naakt zo algemeen is, dat er niets meer aan is om daar op het internet mee uit te pakken. Maar dat is een utopie. Naakt is niet zo ongewoon, het is natuurlijk, vandaar het woord “naturisme”.

Reizen

Reizen

Mijn revalidatie van 3 maanden in Overpelt zit er weer op. Voor dat mijn vrouw ( zie mijn vrouw) terug begint te werken (progressief opstarten) dachten we er nog een weekje tussen uit te gaan, de zon opzoeken. Hier thuis is het mijn vrouw die dan alles uitzoekt. Ze heeft dan ook een hotel gezocht dat rolstoelvriendelijk is. Ik zit dan nog niet steeds in een rolstoel, maar ver kan ik ook niet meer wandelen en dan heb ik een rolstoel of scootmobiel nodig.

We vertrokken vanuit Eindhoven waar ze heel vriendelijk waren. We kregen begeleiding om ons via de fastline (iedereen voorbij steken dus) naar de douane te brengen. Aan het vliegtuig werd ons de mogelijkheid geboden om met de lift in het vliegtuig te gaan, maar het waren niet zoveel trappen en ik ben op eigen kracht het vliegtuig in kunnen stappen.

In Malaga stond mijn rolstoel al snel klaar aan de gate en onze vakantie kon beginnen.

Het hotel (Riu Costa del Sol) zag er even mooi uit als op de internet foto’s, hetgeen niet altijd het geval is. En niet alleen mooi en onderhouden, maar al snel werd ook duidelijk dat ze hier rekening gehouden hebben met de mindervaliden onder ons. Overal waren er hellingen voorzien en in de liften past een rolstoel. Ook de kamer was heel ruim met voldoende plaats om een rolstoel te zetten.

Na al dat reizen hadden we honger gekregen, dus snel naar het restaurant. Daar werd ons een plek aangewezen dicht bij de buffetten, omdat ze zagen dat ik moeilijk te been was (hetgeen mijn wandelstok duidelijk maakte). In het hoofdrestaurant waren zelfs plaatsen gereserveerd voor rolstoel- en rollatergebruikers.

Het hotel heeft 3 buitenzwembaden en 1 binnen in de wellness. Alle vier voorzien van een lift om rolstoelgebruikers in het water te helpen. In de wellness waar er enkele trapjes waren zonder helling, hebben ze een rolstoellift voorzien.

Van thuis uit had ik een scootmobiel online besteld en die zou de tweede dag ’s morgens geleverd worden. Ik dacht dat het wel een Spaans uur zou zijn, maar neen, stipt op het afgesproken uur brachten ze een (bijna nieuwe) scootmobiel. Nu konden we de omgeving verkennen. We hebben de omgeving wat ver verkend de eerste dag, met het resultaat dat mijn vrouw enorme blaren onder haar voeten had en we het de volgende dagen wat rustiger aan moesten doen. Voor de scootmobiel waren er verschillende plaatsen in het hotel waar je ze kon parkeren en opladen. Er was dus echt aan alles gedacht.

Torremolinos heeft een kilometers lange boulevard langs het strand. Op meerdere plaatsen was er duidelijk aangegeven waar je met de rolstoel het strand op kon met een pad tot ver op het strand.

We hebben een weekje genoten, van het vele lekkere eten, de overheerlijke cocktails en boven al, van het mooie weer (elke dag tussen de 22°C en 25°C). De vakantie heeft ons deugd gedaan en het hotel kan ik iedereen aanbevelen, zeker ook aan de mindervaliden.