13 weken revalidatie

De start

Het was maandag morgen, als ik mijn valiesje, plooiscooter en wandelstok in de auto stak om naar Overpelt te vertrekken. Na de MDR (multidisciplinaire raad) in mei werd er beslist dat een nieuwe revalidatie toch wenselijk was. De kracht in mijn linkerbeen en mijn evenwicht waren te veel achteruit gegaan. Vermits ik zeker niet in de zomer, wanneer mijn vrouw en dochter ook thuis zijn, binnen wilde gaan, spraken we af dat ik er op 10 september aan zou beginnen.
Met mijn trolley aan de linkse kant en in mijn rechterhand de wandelstok ging ik het MS- en revalidatiecentrum binnen.

13 weken

Zo lang als dat het leek, zo snel is het voorbij gegaan. Bij aanvang leek het echt een eindeloze periode. Gelukkig kon ik in de weekends steeds naar huis.
Het was een intensieve periode, waar er sterk aan het lichaam, het cognitieve en de fijne motoriek geoefend werd.
Week na week zag ik verbeteringen in mijn stappen en na een paar weken gebruikte ik mijn wandelstok enkel nog buitenshuis. Binnen stap ik gewoon rond omdat er altijd wel iets is om aan vast te grijpen.
Twee weken voor het einde ging ik ook al naar buiten zonder wandelstok. Ook mijn tempo was al wat hoger.
De combinatie van alle therapieën deed duidelijk zijn werk. Mijn kinesiste in Overpelt haalde het beste uit mij en liet me net ver genoeg mijn grenzen verleggen, zonder er de dag nadien de gevolgen van te moeten dragen.
Je kunt geen grenzen verleggen, zonder tot de grens te gaan.
De stagiaire gaf mij zelfs tai-chi, waar kracht, evenwicht en coördinatie samen gaan in relaxerende vloeiende oefeningen. In de hydrotherapie (oefeningen in het zwembad) kreeg ik andere oefeningen. Bij ergo hebben ze vooral op de kracht in mijn handen en mijn evenwicht gewerkt, ook daar met verbluffende resultaten. Concentratie- en geheugenoefeningen kreeg ik dan weer bij de psychologe.
Elke dag begon met de mogelijkheid om met relaxatieoefeningen de dag in alle rust te beginnen. En verder was het veel rusten. Tot rust komen kan hier, doordat er naast alle therapieën niets meer moet. Eten wordt in de kamer gebracht en er wordt gepoetst.
Dat betekent niet dat er naast het vaste programma niets meer te doen was, neen bij de dienst vrijetijd kon je steeds terecht voor wat ontspanning: ’s morgens de krant lezen, schilderen, kaarten of één maal per maand een hand en gezicht massage. Ja ik werd hier echt verwend.

Ik wil dan ook graag alle therapeuten in het MS en revalidatiecentrum Overpelt danken voor de goede zorgen.

Terug thuis

Hoe goed ik het ook was in Overpelt, thuis zijn is toch nog het fijnste. Bij het naar huis rijden ben ik nog een bloemetje gaan uithalen voor mijn vrouw. Voor haar was het ook een zware periode en dat verdient een bloemetje.

5 gedachten over “13 weken revalidatie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *