Vorige week ben ik naar een spreker gaan luisteren over ons geheugen en vergeten, georganiseerd door de Landelijke Gilde Alken. Een onderwerp dat voor mij heel interessant is, dus heb ik het snel in mijn agenda gezet zodat ik het niet zou vergeten.
Dr. Portzky, neuro- en klinisch psycholoog, heeft een zeer interessante lezing gegeven. Eerst vertelde hij hoe onze hersenen werken. Daarna kregen we meer informatie over ons geheugen. Ik wil hier niet te technisch gaan zijn (wat ik ook niet kan 😊), maar het is belangrijk om te weten dat we 3 soorten geheugens hebben. Het zintuigelijke geheugen waar alles wat we zien of horen enkele seconden wordt vastgehouden en waar een eerste filtering gebeurt. Het kortetermijngeheugen dat alle info enkele minuten vasthoudt en bepaalt wat opgeslagen moet worden. Als laatste is er dan het langetermijngeheugen, waar alles wat belangrijk is in vastgehouden wordt.
Zelf heb ik problemen, door mijn MS (en ouder worden), met het kortetermijngeheugen. Regelmatig ben ik aan het praten en stop ik midden in een zin omdat ik niet meer weet wat ik aan het zeggen ben. Mijn kortetermijngeheugen was te kort 😊. Ik weet af en toe in de keuken niet wat ik er kwam doen, maar gebeurtenissen van vroeger kan ik mij nog zo voor de geest halen. Zo raar is het geheugen.
Ik ben nu al de hele tijd over het geheugen aan het praten, maar eigenlijk is het geheugen een verzameling van heel veel geheugens. Voor alles is er een geheugen. Om ons lichaam aan te sturen, voor gevoelens, voor emoties, gehoor, zicht, … Dat was voor mij nieuw. Vooral dat hij uitlegde dat het daarom kan dat iemand die een hersenletsel heeft (door een hersenbloeding of bij MS waar er een plekje/laesie ligt) iets heel bepaald niet meer kan en al de rest wel nog.
Deze blog schrijven, een week na ze gehoord te hebben, was een hele opgave waar ik mijn hersenen op heb gepijnigd. Het was in elk geval een goede oefening voor mij geheugen.