Gestopt met revalidatie

In ‘daar is 2022’ schreef ik dat ik aan een 13 weken durende revalidatie zou beginnen. Ik ben er ook aan begonnen maar heb deze afgebroken na de 5de week.

Ik was goed begonnen aan de revalidatie in Overpelt. Het was zwaar, maar dat wist ik nog van de vorige keren. Plots ben je hele dagen bezig met je gezondheid. Doordat ik er intern was moest ik aan niets anders denken dan aan mijn revalidatie. Eten wordt op de kamer gebracht en tussen de verschillende therapieën door kun je rusten. Zo kon ik mij 100% concentreren op mijn lichaam.

Twee weken geleden kreeg ik telefoon van mijn vrouw dat ze een knobbeltje in haar borst gevonden hadden, wat dringend verder onderzocht moest worden. Mijn wereld stopte, slecht nieuws en ik was er niet voor haar, ik wou thuis zijn. Gelukkig werd ik in Overpelt goed opgevangen en was er altijd een luisterend oor wanneer ik daar nood aan had.

Meerdere onderzoeken volgden snel en ondertussen weten we dat het kwaadaardig is en eruit moet, nadat ze eerst chemo gehad heeft. Op dat moment wist ik dat ik mijn revalidatie niet zou zijn zoals het moet. Ik zou mij er niet 100% op kunnen focussen, mijn gedachten zouden thuis zijn. Daarom hebben mijn neuroloog en ik besloten om de revalidatie te stoppen zodat ik daar kan zijn waar ik nodig ben, bij mijn vrouw.

Ik kan positief blijven, niet tegenstaande mijn MS, doordat ik niet alleen sta, mijn vrouw en dochter staan steeds langs mij. Nu staan mijn dochter en ik langs mijn vrouw en samen zullen we door deze moeilijke periode geraken. Samen zijn we sterk, dat hebben we al meermaals bewezen en deze keer zal niet anders zijn

10 gedachten over “Gestopt met revalidatie

  • 16 februari 2022 om 13:18
    Permalink

    Inmiddels 23 j geleden hoorden wij ook dit verdict , verlies vooral niet de moed , samen geraken jullie hierdoor. Sterkte.

    Beantwoorden
  • 16 februari 2022 om 15:02
    Permalink

    Ik leef met jullie mee. Heel veel sterkte en succes met dit heftig pad vol uitdagingen. Verwarmend dat jullie dit samen aanpakken!

    Beantwoorden
  • 16 februari 2022 om 15:51
    Permalink

    Veel goeie moed om dit het hoofd te bieden.
    Ik ben ervan overtuigd dat jullie hierin slagen.

    Beantwoorden
  • 16 februari 2022 om 17:32
    Permalink

    Lieve Koen en co..

    8 jaar geleden hebben wij ook zo een nieuws gekregen. De wetenschap staat al heel ver. Maar de steun van je gezin en goede vrienden ,zijn nog altijd het belangrijkste. Veel lieve groeten,Rosette en René

    Beantwoorden
  • 16 februari 2022 om 19:14
    Permalink

    Koen, Martine en Lotte. We wensen jullie veel goede moed. Jullie hebben al zoveel doorstaan, ook dit gaat jullie lukken. Wij duimen alvast! 🍀👍

    Beantwoorden
  • 17 februari 2022 om 02:08
    Permalink

    Heel respectvol en moedig van je dat je beslist om je echtgenote te steunen en er te zijn voor haar zoals zij er altijd voor jou was en is,ik wens jullie veel sterkte en moed in deze moeilijke periode en snel beterschap🍀🍀🍀

    Beantwoorden
  • 17 februari 2022 om 12:29
    Permalink

    Knap van jou om deze beslissing te nemen. Je vrouw heeft je nu nodig en revalidatie kan ja nadien nog opstarten. Ik wens jullie veel sterkte om deze hindernis nu te overwinnen.
    Samen kunnen jullie dit wel aan
    Veel sterkte voor jullie.

    Beantwoorden
  • 19 februari 2022 om 06:50
    Permalink

    Heel veel respect voor U Koen, jullie komen samen erdoor .

    Beantwoorden

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *