Velen onder jullie zullen gedacht hebben dat ik gestopt was met de blogs. Logisch, mijn vorige blog was van half mei… . de reden van het wegblijven van nieuwe blogs was dat ik er geen zin in had om te schrijven. Ik wist niet waarover te schrijven omdat de vorige maanden mij maar één ding bezig hield en dat is de gezondheid van mijn vrouw.
In “lang geleden” schreef ik dat ik moeite had om te schrijven doordat ik mijzelf mentaal minder goed voelde. Dat gaat nu beter dankzij de juiste medicatie (angstremmer). Ik kan er terug over praten zonder een krop in de keel te krijgen of zonder dat mijn ogen volschieten. Spijtig genoeg is de gezondheidstoestand van mijn vrouw niet de reden van het mentaal beter voelen, integendeel.
Mijn sterke schat ( zo noem ik mijn vrouw) haar behandelingen hadden niet veel effect en zo heeft ze de ene na de andere chemotherapie geprobeerd. Steeds kreeg ze wel de bijwerkingen, maar geen ervan kon de tumors tegenhouden.
Net voor de zomer begon ze slechter te zien. Zeer snel zag ze nauwelijks nog uit haar rechter oog. Bij een bezoekje aan de oogarts kregen we te horen dat er een tumor in haar oog zit. Ik had nog nooit gehoord van een tumor in een oog, maar zij zat er maar weer mee. Haar oog is dan bestraald en is nu redelijk stabiel.
Eind augustus werd besloten om met alle behandelingen te stoppen, nadat ook de laatste strohalm niet sterk genoeg bleek. Nu wordt ze enkel nog behandeld tegen de pijn. Pijnstillers die wel de pijn wegnemen, maar ook heel moe en loom maken.
De momenten waarop ze genoeg energie heeft om iets te doen, vullen we dan ook met plezante dingen zoals een wandelingetje, iets gaan eten/drinken of gewoon samen wat poetsen en koken. Zelfs wat vroeger een karwij was, is nu een moment van genieten, als we het samen kunnen doen.
Ik ben van plan om weer regelmatiger een blog te schrijven over allerlei onderwerpen en geen maanden meer te wachten. Tot snel dus.
Koen , ik las je blog. Het stemde mij tot grote bewondering dat je je verhaal wilde delen met ons.
Het is een verhaal waar je mij mee raakt.
Ik hoop dat jullie zoveel als mogelijk kunnen genieten van de kleine dingen.
Ik wens jullie beiden enorm veel sterkte
Dank je wel!
Hey Koen,
Voel je zeker niet verplicht of schuldig als je minder/ niet een blog maakt.
Probeer nu samen zoveel mogelijk te genieten van elkaar en jullie dochter.
Je bent ons niets verplicht, maar gebruik je energie om vooral leuke dingen te doen er zijn voor elkaar.
Veel sterkte aan jullie allemaal en geniet vd kleine dingen en koester ze.
Knuffel Marietta
Bedankt Marietta, we gaan zeker zoveel als mogelijk genieten.
Hey Koen, heel veel sterkte samen. Geniet van de kleine geluksmomentjes
Dikke knuffels.