200ste Blog

<strong>200<sup>ste </sup>Blog</strong>

Op 11 oktober 2018 kwam mijn website www.komalo.be online. Mijn eerste echte blog verscheen 4 dagen later. Vandaag schrijf ik mijn 200ste blog.  Ik ben gestart met een gedicht, waarna er nog een 30 tal gedichten volgden. Blogs over MS, de dood van mijn moeder en mijn hondje Tommeke tot nieuwjaarswensen, alle onderwerpen kwamen aan bod.

Mijn blogs gaan over mijn leven, mijn leven met MS. Niet enkel over MS, want mijn leven is veel meer dan die ziekte. Wel moet ik toegeven dat MS mijn leven bepaald heeft, het heeft ervoor gezorgd dat ik mijn leven een andere invulling moest geven, zeker omdat ik al snel niet meer kon gaan werken. Mijn blog is dan ook ontstaan om mij cognitief bezig te houden, om uitdagingen te zoeken. Het begon met het maken van de website, wat ik nooit eerder gedaan had, maar ook het schrijven van de blogs en gedichten zorgde ervoor dat ik mijn hersenen moest blijven gebruiken.

Ik ben deze blog dus voor mijzelf begonnen, maar al snel merkte ik dat ze veel gelezen werden en ik mijn lotgenoten hier mee steunde. Mijn teksten over de symptomen van MS werden het meeste gelezen (slikproblemen, nog een ander gezicht van MS, de verschillende gezichten van MS, …). Vele lotgenoten herkenden zich daar in en de anderen leerden zo meer over de mogelijke gevolgen van MS.

Ik wou niet alleen over MS schrijven, want mijn leven is veel meer dan dat. Daarom heb ik ook vele andere onderwerpen aangesneden (de kerk, humor, de mooimakers, mijn jeugd, 5 keer Koen, …).

Mijn vrouw en dochter zijn ook enkele keren onderwerp van een blog geworden (mijn vrouw, kleine meisjes worden groot, …) en 1 keer heeft mijn vrouw zelfs mijn blog overgenomen (de geschiedenis herschrijven). Die blog van mijn vrouw was niet haar enigste bijdrage hier, zij is mijn eindredacteur die al mijn teksten leest en verbetert (taalfouten of rare zinsconstructies) voor ik ze online zet. Met deze wil ik dan ook graag mijn 2 vrouwen (vrouw en dochter) bedanken voor hun steun en vooral om alle warmte die ik van hen mag krijgen, dank je wel lieverds.

Via mijn blogs hier ben ik ook bij MS-mindset terecht gekomen, waar ik nu ook al een aantal blogs voor geschreven heb. Dit is een website die de nodige tools aanreikt voor MS-patiënten.

Omdat mijn eerste blog een gedicht was, wil ik deze 200ste eindigen met een gedicht.

200 verschillende verhalen
om mijn leven te vertalen
hoe een leven zo normaal
veranderde in een strijdersverhaal
hoe ik mij niet gewonnen gaf
en het lachen niet opgaf
hoe mijn gezin mijn steun was
besefte ik dan pas
ik hoop nog vele verhalen te schrijven
over geluk, overwinnen en stabiel blijven
want genezen kan ik niet
maar zoals je bij mij ziet
blijf optimistisch en positief
en het leven heeft je lief


5 keer Koen (deel 4)

5 keer Koen (deel 4)

De blogger

In het vorige deel heb ik al aangegeven dat MS (Multiple Sclerose) mijn leven totaal veranderd heeft. Het feit dat jullie nu deze blog aan het lezen zijn is ook een resultaat van mijn ziekte.

Cognitieve training

Door mijn MS heb ik meer problemen met mijn concentratie. Voor de fysieke problemen ga ik naar een kinesist, die mijn spieren traint en deze zoveel mogelijk probeert soepel te houden. Maar mijn hersenen moet ik zelf trainen. Dat doe ik door zoveel mogelijk te lezen (van krant tot roman), hersenspelletjes spelen en het schrijven van blogs (zie ook “mijn honderdste blog“). Het bijhouden van mijn (zelfgemaakte) website en het schrijven van de teksten, het trekken van een bijpassende foto (bijna alle foto’s zijn zelf getrokken), zijn de ideale hersentraining. Met andere woorden, deze website is er uit eigenbelang 😊.

Dat anderen zich door mijn schrijven gesterkt zien geeft mij een zalig gevoel.

Een voorbeeld

Natuurlijk schrijf ik (bijna) elke week een nieuw stuk omdat ik het graag doe. Dat neemt niet weg dat het fijn is om in de reacties (op de website en facebook) te lezen dat anderen wat aan mijn teksten hebben. Ik ben dan ook blij om wat positief denken door te geven. Dat anderen zich door mijn schrijven gesterkt zien geeft mij een zalig gevoel.
Zolang ik er plezier aan beleef en jullie het graag blijven lezen, zolang zal ik doorgaan. Ik hoop dan ook nog veel mooie ervaringen met jullie via deze weg te kunnen delen.

Bedankt

Iets schrijven om dan niet gelezen te worden is frustrerend. Daarom wil ik jullie allemaal bedanken om mijn blog te lezen. Elke week weer zie ik dat mijn website veel bekeken wordt en dat is een extra motivatie om ermee verder te gaan. Jullie zijn dus allemaal een onderdeel van mijn gevecht tegen MS. Bedankt!

Volgende week in deel 5: de naturist

Mijn honderdste blog

Mijn honderdste blog

Dit is al mijn honderdste bericht op komalo.be. In anderhalf jaar bijeen geschreven. Verschillende onderwerpen heb ik hier besproken, de meesten gingen over het leven met MS (multiple sclerose). Logisch, MS heeft mijn leven de laatste 6 jaar bepaald. Ook het ontstaan van deze blog is MS gerelateerd.

De voorgeschiedenis

Sinds mei 2014 ben ik niet meer kunnen gaan werken en zit ik dus thuis. Dat weten ze al snel in een dorp. Dus op het moment dat men voor de parochiezaal iemand zocht om de website te onderhouden, kwamen ze bij mij aankloppen. Ik zag dat wel zitten omdat ik zo mij cognitief bezig kon houden. Het onderhouden van de website (1 pagina groot 😊) werd al snel het bouwen van een nieuwe, waardoor het reserveren van de zaal gemakkelijker werd. Ik had dat nog nooit gedaan, maar heb dan alles zitten uit te zoeken tot ik met WordPress een volwaardige website had gemaakt. Ik moest deze wel constant bijhouden, maar zo kon ik nog iets betekenen voor de parochie en haar zaaltje.
In 2016 is komalo geboren. Ik wou een website maken voor ons gezin (vandaar KOenMArtineLOtte), waar we foto’s op konden zetten en dingen te koop aanbieden.
In 2018 besloten we om ons huis te verkopen en naar Alken te verhuizen. Voor de website van de parochiezaal hebben ze dan iemand anders gevonden. Ik zag het niet zitten om dat te blijven doen gezien ik daar niet meer woon. Maar ik wou wel mijn hersenen blijven trainen en besloot onze website, die niet echt gebruikt werd, om te bouwen tot een blog.

De start van Komalo

Reacties dat mijn blog een steun is voor velen, dat is zo een fijn gevoel

Ik ben dan aan het bouwen gegaan (van een website). Al na enkele dagen (11/10/2018) heb ik de start van een nieuwe blog aangekondigd, de start van een nieuwe blog. Mijn intentie was om elke week een nieuwe blog te posten, hetgeen meestal gelukt is. Ik heb ook wel eens verlof genomen om wat nieuwe inspiratie te vinden en er zijn ook enkele weken geweest dat de inspiratie er gewoon niet was. Met een 100-tal keer dat een bericht gemiddeld bekeken wordt ben ik heel tevreden. Al doe ik het niet voor de cijfers (want ik verdien er toch niets aan), het is toch fijn om te zien dat mijn berichten ook gelezen worden. Wat nog fijner is, zijn de reacties, zowel op de website zelf als op facebook. Reacties dat mijn blog een steun is voor velen, dat is zo een fijn gevoel …
Het meest gelezen artikel op mijn blog is “Nog een ander gezicht van MS”, deze is een 700 keer bekeken.

Volhouden

Diegene die dachten dat ik met dit bericht het einde van mijn blog aankondig, zijn verkeerd. Zolang jullie mijn blogs lezen en ik er plezier in blijf hebben, zal ik proberen om regelmatig te blijven posten. Indien er suggesties zijn voor een onderwerp, stuur ze dan maar door. Als ik er iets zinnigs (of dat moet zelfs niet 😊) over weet te schrijven zal ik dat zeker doen. Het is niet altijd even gemakkelijk als vandaag (met de 100ste blog) om een onderwerp te vinden. Op naar de volgende 100 …