Het stuk
Vorige week zijn mijn vrouw en ik nog eens naar het theater geweest. Dat was al eventjes geleden, maar nu werd er een stuk opgevoerd over 50 jaar Limburg. Dat wilden we zien dus had mijn vrouw kaartjes gekocht.
Mooie jaren, 50 jaar geschiedenis van Limburg, van aan de mijnsluitingen tot nu. Dit is een theaterstuk in samenwerking met de UHasselt, die ook net 50 jaar bestaat. Een geweldige cast (theatergroep Het Nieuwstedelijk) zette in een heel eenvoudig decor een mooi stuk neer. De geschiedenis van Limburg werd daar verweven in de verhalen van verschillende personen. Van mijnwerker tot professor en hoe hun leven veranderde de laatste 50 jaar.
Multiple Sclerose (MS)
In het stuk krijgt één van de actrices tintelingen in haar arm en iets later zelfs geen gevoel meer. Diagnose MS (relapse remitting MS). Ik vind het fijn dat in dit stuk MS aan bod komt. Meer naar het einde krijgt een al iets oudere acteur (in het stuk) problemen met stappen en is vermoeid. Van moeilijk stappen naar een wandelstok en via een rollator naar de rolstoel. Ook voor hem is de diagnose MS, maar deze keer de minst voorkomende vorm, primair progressieve MS (PPMS). Nu moet ik toch eventjes slikken, want dit is de vorm van MS die ik heb (zie ook MS wat het voor mij betekend). Zeker als ze in het stuk zeggen dat dit de meest agressieve vorm van MS is. Ik zie mijn vrouw naar mij kijken. Ook zij merkt dat ik het toch eventjes lastig krijg … Het is confronterend, maar anderzijds moet ik toegeven dat het mij ook gelukkig maakte. Ik heb een rustige vorm van PPMS waarbij ik maar langzaamaan verslechter. Dat MS zo nadrukkelijk in dit theaterstuk aanwezig is, komt omdat recentelijk het UMSC (Universitair MS Centrum in Pelt) is opgericht, een onderdeel van de UHasselt.
In Limburg zijn alle voorstellingen al voorbij, maar voor wie het nog wil zien, in Leuven en enkele andere steden spelen ze het wel nog.