Kanker

Onweer

admin gedichten, MS blog , , 0 reacties
Onweer

Een plots onweer, de regen komt uit het niets en beukt in op mijn raam. Ik wil het niet, maar wat doe je eraan. Dan plots een donderslag, gevolgd door een bliksem. Het was zo mooi weer, de zon die ons verwarmde, laat ons in de steek. Gelukkig heeft diezelfde zon ons huis goed opgewarmd zodat het slechte weer ons niet kan afkoelen. Dan komt het besef, we moeten erdoor. We zullen nat worden, maar niet verzuipen, we zullen afkoelen, maar niet bevriezen. We zullen samen erdoor gaan. Voor één keer houd ik de paraplu vast, ook al is dat niet gemakkelijk met deze wind… We houden elkaar vast, samen staan we sterk, samen kunnen we hierdoor. Iets later is er een opklaring en met het onweer in onze gedachten genieten we des te meer van de zon die door de wolken probeert te stralen. Wij stralen op die momenten en eventjes is de regen, wind en bliksem vergeten. We genieten van dit moment, want we weten dat de volgende bui al klaar staat. Weldra zullen die buien verdwenen zijn, maar de kracht van ons samenzijn zal blijven. We komen sterker uit deze slechte periode.

De metafoor voor 2022 (zie ook wat een jaar deel 1)

Wat een jaar, deel 1

admin MS blog , , , 1 reactie
Wat een jaar, deel 1

Op het einde van het jaar, ja er is weer bijna een jaartje voorbij, maak ik meestal een jaaroverzicht. Wat een jaar was 2022. Het leek al snel een jaar te worden om snel te vergeten…

Het jaar begon voor mij met revalidatie in Overpelt. Dat was al een jaartje uitgesteld door corona. Vol goede moed ben ik eraan begonnen. Ik zie daar niet echt tegenop omdat ik weet dat het mij steeds goed doet. Door de week van huis weg zijn is niet fijn, maar ik weet waarom ik het doe. Na een maand heb ik deze revalidatie, in overleg met de neuroloog, afgebroken. Ik had slecht nieuws gekregen (lees ook “gestopt met revalidatie”). Mijn vrouw had een knobbeltje in haar borst ontdekt, wat kwaadaardig bleek te zijn.

Mijn wereld stortte in, dat had ik niet verwacht. Al jaren geeft mijn vrouw mij de kracht om te vechten tegen MS, samen kunnen we dat gevecht aan. Nu was het mijn beurt om er voor haar te zijn. Ik moest bij haar zijn zodat we ook dit gevecht samen aan konden gaan.

Er waren dagen dat ze een zware strijd leverde tegen dat vreselijke monster, maar ze hield de moed erin. De dagen dat het beter ging hebben we zoveel als mogelijk genoten. We hebben veel terrasjes gedaan. We konden de stad in trekken op momenten dat het rustig was. Een museum bezoeken, zonder te moeten aanschuiven, …

De kanker van mijn vrouw heeft voor ons 2022 bepaald. Het was geen jaar om te vieren, maar het was ook niet het jaar om snel te vergeten. Want hoe erg de situatie ook was, wij zijn nog meer naar elkaar toegegroeid en onze band is nu nog sterker. Als je haar nieuwe haar ziet, lijkt het zelfs dat we meer op elkaar gaan lijken (zelfde kleur grijs met een donkere ondertoon, waar ze vroeger eerder donkerblond was). Gelukkig is zij wel de mooiste van ons 2 gebleven 😊. Doordat we beiden thuis waren hebben we veel meer samen kunnen genieten.

Natuurlijk is er dit jaar meer gebeurd dan wat ik hier beschreven heb. Daarom ga ik het in deel 2 hebben over wat 2022 in het algemeen was, niet enkel voor ons gezin.

Onregelmatig

admin MS blog , , 0 reacties
Onregelmatig

Een paar weken op rij geen blog, oei wat is er aan de hand? Ik kan al direct verklappen dat er niets ernstig aan de hand is.

Ik ben met deze blog begonnen, zo een 3,5 jaar geleden, om cognitief bezig te blijven en om een positieve blik op het leven met MS weer te geven. Ik schrijf dus in de eerste plaats voor mijzelf omdat ik dat fijn vind. Natuurlijk vind ik het heel tof dat mijn blogs zoveel gelezen worden (gemiddeld meer dan 100 keer per blog), waarvoor mijn dank.

Mijn doel was altijd om elke week, meestal op woensdag, een nieuwe blog te posten. De voorbije weken is mij dat niet gelukt. Daar zijn een paar redenen voor.

Zoals jullie al konden lezen in “Gestopt met revalidatie” vecht mijn vrouw nu tegen het vreselijke beest, kanker genaamd. Ik ben dan gestopt met revalidatie om er voor haar te zijn. En dat was nodig, de eerste 4 chemo’s waren zo zwaar dat ze telkens een dag of 4 nauwelijks uit bed geraakte. Gelukkig was er dan een betere week (ze kreeg deze chemo’s om de 14 dagen). Tijdens de slechte dagen kwam mijn blog op de laatste plaats (lees: hij kwam er niet) omdat ik er 100% voor haar wou zijn. Tijdens de betere dagen hebben we zoveel als mogelijk genoten, door terrasjes te doen, te shoppen of gewoon van onze tuin te genieten. Resultaat, er bleef weinig tijd over om een blog te schrijven.

In meerdere blogs heb ik al aangegeven dat ik zoveel als mogelijk wil genieten. Zo ook met deze blog. Als ik niet geniet van het schrijven van een nieuwe tekst, dan doe ik het niet. Ik ga mijzelf geen deadlines opleggen, want dat is nu net de fijne kant aan niet meer gaan werken, dat de stress om te presteren wegvalt. Ik wil zoveel mogelijk dingen doen waar ik of mijn naasten zich goed bij voelen. Schiet mijn blog er dan bij in, dan is dat maar zo, ik ga mij daar niet voor opjagen.

Wat ik dus duidelijk wil maken is dat mijn blogs niet meer zo regelmatig zullen verschijnen. Als ik weet waarover te schrijven, de tijd heb en zin heb, dan komt er een nieuw artikel. De weken dat er niets verschijnt zit ik waarschijnlijk ergens te genieten of spendeer ik mijn tijd en energie aan mijn vrouw.

Wil je toch meer blogs van mij (of andere mensen met MS) lezen, dan kan je ook terecht op MS-mindset.

Wil je geen blog missen, abonneer je dan op mijn nieuwsbrief, dan wordt je op de hoogte gehouden bij het verschijnen van een nieuwe blog.

Humor

admin MS blog , , , , 0 reacties
Humor

Als je ernstig ziek wordt, lijkt het wel of er niet meer gelachen mag worden. Terwijl humor net ideaal is  om je moraal wat op te fleuren.

Ik  heb er eigenlijk nooit echt bij stil gestaan, omdat ik al altijd positief ingesteld ben en humor daar een belangrijke plaats in heeft. Onlangs kreeg mijn vrouw het boek “gevoel voor tumor”. Dit is het verhaal van de maker van de gelijknamige serie op Eén. Het feit dat mijn vrouw dat boek gekregen heeft, terwijl ze pas de diagnose kanker kreeg, betekent al dat de schenker hetzelfde gevoel voor humor heeft of dat ze ons (mijn vrouw en ik) goed kent en weet hoe wij in het leven staan.

Dat niet iedereen er zo over denkt, heb ik al meer meegemaakt. Rare gezichten als ik in mijn verhaal over MS een grap steek. Dan zie je sommigen denken “hier maak je toch geen grappen over”, maar als je over jezelf praat, dan mag dat wel. Dat is ook het succes denk ik van Taboe, waar Philippe Geubels optrekt met personen die ergens “anders” in zijn, om dan daar een comedy show van te maken.

Humor relativeert vind ik. Door te lachen of met iets te lachen zet je jezelf erboven. Bij mij is dat echt een manier om aan te geven dat MS mij niet klein krijgt. Koen blijft Koen en die lacht eens graag.

Omdat ik humor zo belangrijk vind, ben ik naast mijn gedichten begonnen met een pagina “grappen over MS”, die ik durf te maken.