Batterij opladen

Batterij opladen

Een natte sombere winter was het en nog eens hetzelfde voorjaar. Dat maakt dat we eens weg wilden. Gaan uitwaaien. En waar kun je het beste uitwaaien, aan zee natuurlijk. Vorige week zijn mijn vrouw en ik dan ook een paar dagen naar zee geweest.

Al dik 15 jaar gaan we toch wel eens naar eenzelfde hotel in Oostende, Royal Astrid. Een mooi hotel, dat heel toegankelijk is voor andersvaliden. De keuze was dan ook nu weer snel gemaakt waar we heen zouden gaan. Gelukkig dat wij buiten het seizoen gaan, want lang op voorhand boeken kunnen we niet omdat we dan niet weten of de gezondheid het toelaat (zie ook vechten)

Noch mijn vrouw, noch ikzelf kunnen nog zover met de auto rijden en daarom kozen we voor het openbaar vervoer. Eerst de bus die op 200m van onze deur vertrekt naar het station, zodat we onze auto niet 3 dagen aan het station moesten laten staan. Dan met de trein naar Oostende ( veel kans dat je dit al zingend gelezen hebt 😊). Van het station in Oostende met de tram naar het hotel, waar die voor de deur stopt.

De eerste dag was er heel veel wind. Regelmatig moesten we elkaar vast houden om niet om te waaien. Dat was pas uitwaaien… Toen we over de dijk terug gingen, was het wind tegen. Al snel werd het ons duidelijk dat dit niet te doen was. Mijn scooter kon er niet tegen op en mijn vrouw kon zich nauwelijks recht houden. Dan hebben we maar voor een parallel baan gekozen waar de gebouwen het meeste van de wind opvangen. ’s Avonds lekker gaan eten in het nieuwe à-la-carte restaurant van het hotel. Een culinaire verwennerij. De dag werd afgesloten met een relaxmoment in de grote wellness van het hotel. Dat is genieten.

De tweede dag zijn we met de tram andere kustgemeentes gaan bezoeken. Zo zijn we ook  naar Middelkerke geweest om het nieuwe casino te gaan bewonderen. Een voorbeeld van een mooi gebouw dat in zijn omgeving is geïntegreerd. In het casino ligt ook een hotel en zo nieuwsgierig als we zijn, zijn we daar ook eens binnen gegaan. Daar heb we kort gesproken met een nieuwe BV, Amber van “boer zoekt vrouw”.

Deze 3 dagen aan zee hebben ons echt deugd gedaan alsof we 2 weken op verlof geweest waren. We hebben genoten van de frisse zeelucht, het eten en de wellness, maar vooral van elkaars gezelschap.

Opladen

Opladen

Elke batterij (om in het thema van mijn vorige blog te blijven, batterij) moet af en toe ook eens goed opgeladen worden. Zo wij ook. Dat hebben wij gedaan door enkele dagen naar zee te gaan.

Dit jaar waren mijn vrouw en ik nog niet weg kunnen gaan door de omstandigheden hier thuis. En dat misten wij, dus hebben we een 3-daagse geboekt in Oostende. We hadden er zin in. De weersvoorspellingen waren niet gunstig, koud en regen. De koude, dat stoorde mij niet, maar de regen is minder fijn.

Met de plooiscooter tot aan het strand

Op maandag morgen, niet te vroeg natuurlijk, zijn we dan met de trein vertrokken richting Oostende. Mijn vrouw met de reiskoffer en ik met mijn plooiscooter. Gelukkig was het droog. Nadat we in het hotel ingeboekt hadden zijn we dan de stad ingewandeld (mijn vrouw te voet en ik met de plooiscooter), we liepen langs de winkeltjes en zijn iets kleins gaan eten op de dijk, met zicht op zee. Het zien van de zee alleen al, brengt rust. In de stad was het drukker dan ik gedacht had, voor een maandag in het laagseizoen. Via de dijk zijn we terug naar ons hotel gewandeld en dat zonder regen. Pas als we in de bar van het hotel iets warm dronken, zagen we dat het buiten begon te regenen. Net op tijd binnen dus. In de wellness van het hotel hebben we ons goed kunnen opwarmen. Een saunaatje, wat brubbelen (in de jacuzzi) en vooral relaxen. Wat kan het leven toch mooi zijn. De dag hebben we afgesloten met een lekker diner in het hotel, zodat we niet meer de koude in moesten.

De dag erna zijn we met de kusttram naar Nieuwpoort gegaan. In de tram spraken we met een ander koppel, die ons een mooi padje aanwezen waar geen auto’s komen en dat ons door het park naar de dijk bracht, perfect met de scooter te doen. Van Nieuwpoort zijn we dan naar Oostduinkerke gegaan. Voor mij pure nostalgie. Hier zijn we vroeger, toen ik nog een kind was, veel geweest tijdens de paasvakantie. Natuurlijk was Oostduinkerke sterk veranderd. Ik verschoot dat het appartementencomplex waar we vroeger verbleven, er nog steeds stond, wel wat vernieuwd natuurlijk. Toch herkende ik vele plekjes. Ook deze dag hebben we het drooggehouden tot we aan het hotel kwamen.

Het was een korte trip die aanvoelt als een volwaardige vakantie. De batterijen zijn weer opgeladen.